Ekologiczna lekcja katechezy i techniki

Na lekcjach religii przypomniano tzw. Ekologiczny rachunek sumienia (którego fragmenty zamieszczamy poniżej) oraz postać świętego Franciszka z Asyżu – Patrona ekologów. Obserwując zmiany klimatyczne, wskazano uczniom, iż zachodzi ogromna potrzeba zadbania o ekologię. Zapoznano dzieci z pojęciem recyklingu i zaproponowano konkretne zadania do wykonania. Na zajęciach techniki, w odpowiedzi na pytania: „Jak dbać o Ziemię?” i „Jak możesz dać drugie życie odpadom?” uczniowie wykonali zabawki – stworki dla młodszych dzieci.

Ekologiczny rachunek sumienia przygotowany przez biskupów Henryka Muszyńskiego i Romana Andrzejewskiego (tu tylko fragment):

Człowiek w relacji do Ziemi

1.Czy należycie wykorzystywałem zasoby naturalne Ziemi (uprawa roli,  itd.)?

2.Czy nie dewastowałem otaczającej mnie przyrody przez wysypywanie śmieci, gruzów i zanieczyszczeń w niewłaściwym miejscu, np. lesie, przy drodze itp.?

3.Czy papierkami, odpadkami nie zanieczyszczałem ulic, pomieszczeń, pojazdów?

Podane poniżej pytania o grzech w sferze ekologii, są jedynie wprowadzeniem w obszar własnego sumienia.

– Czy korzystając z bogactw przyrody pamiętam, że są one dobrem wspólnym wszystkich ludzi i pokoleń, które przyjdą po nas? Czy nie dopuszczam się rozrzutności i marnotrawstwa?

– Czy przykładem i słowem uczę innych postawy szacunku dla wszelkiego życia, jako daru od Boga?

-Czy nie bagatelizuję sprawy ochrony środowiska, poszanowania życia człowieka i wszelkiego istnienia? Czy problem zagrożenia środowiska nie uważam za wymyślony, a troskę o ochronę przyrody za przejaw maniactwa i nadwrażliwości?

– Czy nie wyrzucam w niedozwolonych miejscach śmieci, odpadów, resztek środków ochrony roślin?

– Czy nie jestem jednym z drobnych, ale skutecznych niszczycieli Ziemi przez niepotrzebny hałas, deptanie trawników, beztroskie śmiecenie, łamanie gałęzi, rwanie ziół i kwiatów, płoszenie ptaków, wrogość do zwierząt i inne niszczycielskie czyny?